Afgelopen week werd bekend dat de afwikkeling van het toeslagenschandaal wel eens tot na 2026 kan gaan duren. Dat de laatste dossiers pas dan voor het eerst bekeken gaan worden. Gekoppeld aan de moeilijkheidsgraad en bureaucratie, waar de afhandelende diensten om bekend staan, zal een gedegen afhandeling van alle dossiers nog zeker jaren duren. Dus als je in 2026 aan de beurt bent is een antwoord in 2030 realistisch. Want naast het feit dat het moeilijke dossiers zijn en er veel bureaucratie is zien we ook de nodige vertragingstactieken binnen de overheid en de afhandelende diensten dat 2026 wellicht een zeer positieve inschatting is.
Eind 2020 kwam het rapport Ongekend Onrecht van Chris van Dam, die zelf stelde tijdens het onderzoek van verwondering naar verwondering te zijn gegaan. Ik denk dat, wanneer hij onderzoek gaat doen naar de afwikkeling, hij van verbijstering naar verbijstering gaat.
Want er is weliswaar een kabinet gevallen op dit punt, waarbij Mark Rutte met krachtige woorden, in het kader van de verkiezingen, beloofde dat er vlot gewerkt zou gaan worden aan het recht doen van het onrecht wat betrokken ouders is aangedaan. Samen met partners in crime Wopke Hoekstra, Sigrid Kaag en Gert-Jan Segers werd stellig beloofd dat alles op alles gezet zou worden voor deze ouders.
Maar de realiteit leert dat het vallen van het kabinet slechts voor de bühne was, dat het de ruimte gaf voor een extra lange verkiezingscampagne waarbij naast het toeslagenschandaal ook nog vele andere schandalen met mooie plannen en beloften konden worden uitgespeeld om zo de kiezer wederom om de tuin te leiden.
De tranen van Rutte zijn krokodillentranen gebleken want hij wil helemaal niet snel, hij wil niet dat het opgelost wordt, helemaal niet nu blijkt dat naast het toeslagenschandaal een veel groter schandaal aan het licht komt: het jeugdzorgschandaal. Want ook hier beloofde Rutte dat de onderste steen boven moest komen. Maar daar is men helemaal niet mee bezig. Alle focus van betrokken ouders is nu, terecht, gericht op het terugdraaien van de vele onterechte uithuisplaatsingen als gevolg van het door de overheid toegedane onrecht. Maar de onderste steen boven betekent niet alleen een individuele beoordeling maar ook het doorlichten van een falend systeem om het beter te maken. Maar hier merken we niets van. Want de UHP praktijken gaan nog steeds op dezelfde wijze door, nog dagelijks worden kinderen van ouders gescheiden als gevolg van het toeslagenschandaal.
Nee de toeslagenfamilies zijn allang uit beeld bij de opportunistische Rutte, die zijn handen alweer vol heeft aan de vele andere schandalen waar zijn regeerperiode van vol staat. Vandaar de terechte druk van o.a. Pieter Omtzigt om de te dwingen zeker de UHP binnen 6 maanden te bekijken.
En Rutte? Die heeft hele andere prioriteiten!
Pure onwil als je ‘t mij vraagt. Meer kan ik er niet bij bedenken. Het maakt me woest want zoveel slachtoffers worden gewoon genegeerd en zijn kapot.